Bałkańskie początki: WCG 2003 i początek sceny e-sportowej Warcraft 3

19 października 2003 r. e-sport był we wszystkich wiadomościach w moim rodzinnym kraju, Bułgarii. Zwykle była to opowieść ostrzegawcza o szkodliwości gier wideo dla bystrej młodzieży w kraju, ta historia była inna. Przeszliśmy od ostrzeżeń do świętowania, ponieważ po raz pierwszy w historii gier wideo Bułgaria znalazła się na szczycie świata.

* * *

World Cyber ​​Games 2003 było trzecią edycją marki, wówczas najbardziej prestiżowym podium w konkursie gier wideo. Nazywane „Olimpiadą gier wideo”, WCG było również mistrzostwami świata w swojej epoce, gdzie tak wiele e-sportów nie miało własnych koronnych wydarzeń. Były to lata przed ligami franczyzowymi i pulami nagród o wartości 40 milionów dolarów, a niektóre gry, takie jak StarCraft: BroodWar, miały inne sposoby na wyłonienie najlepszych na świecie — a mianowicie, kto wygrał prestiżowe ligi OSL/MSL w Korei Południowej — dla wszystkich innych , WCG było turniejem do wygrania.

Było to jeszcze bardziej prawdziwe w przypadku młodych e-sportowców, którzy nie mieli czasu na rozwijanie własnych torów, a w 2003 roku była jedna szczególna dyscyplina, która wszyscy Był podekscytowany, że zobaczył: Warcraft 3 Blizzarda. Wydany latem 2002 roku arcydzieło RTS nie mogło trafić na tegoroczną edycję WCG, więc rok 2003 był jego debiutem.

Do WCG 2003 większość rozgrywek w Warcraft 3 odbywała się lokalnie, choć rozwijała się z ogromną szybkością, jak można się było spodziewać po rozreklamowanym tytule Blizzarda. Yoon (który przeszedł na emeryturę niecałe pół roku później) nad Bertrandem „ElkY” Grospellierem, legendarnym Francuzem, który później porzucił e-sport, aby stać się jednym z najlepszych pokerzystów na świecie. Również w Korei w 2003 roku konkurenci MBC Game z OGN zaczęli prowadzić własne turnieje Warcraft 3, które dały nam pierwsze przebłyski błyskotliwości Janga „Moon” Jae Ho — wizjonera Nocnego Elfa, który później stał się najlepszym Warcraftem 3 graczy wszechczasów.

Na całym świecie również zaczęła się poprawiać scena europejska, która wkrótce dorównała Korei Południowej. W lipcu 2003 roku w Poitiers we Francji zorganizowano ESWC 2003, jeden z pierwszych międzynarodowych turniejów Warcrafta 3, i zaoferowano zwycięzcy pulę nagród w wysokości 20 000 $, ale choć turniej nie był „naprawdę” międzynarodowy. Spośród 36 uczestników Europa reprezentowała większość. Zrobiło to tylko trzech Koreańczyków, jeden Chińczyk i jeden Amerykanin. I chociaż Szwed Alborz „HeMaN” Haidarian wygrał wszystko w zdominowanej przez UE drabince play-off, niewielu widziało w nim prawdziwego mistrza świata.

Prawdziwym testem miały być WCG 2003 już za kilka miesięcy.

* * *

74 graczy Gracze Warcraft 3 zebrali się w Seulu w Korei Południowej, aby wygrać 35 000 $ w finałach WCG 2003 — do dziś jedna z najwyższych pul nagród w grze (siedem lat później oficjalni mistrzowie Blizzcon WC3 nadal oferowali tylko 40 000 $ w Pula nagród). Turniej był prawdziwym odzwierciedleniem sceny Warcraft 3. W tym momencie RTS Blizzarda stał się naprawdę globalny. Podczas gdy Korea całkowicie przejęła StarCrafta i nie było nic ekscytującego w międzynarodowych zawodach, WC3 było szeroko otwarte. Ameryka Północna, Europa, Korea i Chiny miały psy w wyścigu i nie było wiadomo, kto był na szczycie. Europa nadal była dominującym regionem, ale Chiny wysłały Guo „ChinaHuman” Bin i Zhou „MagicYang” Chen, dwóch graczy, którzy już zaczęli wyrabiać sobie nazwiska na niesamowicie złożonej chińskiej scenie, i oczywiście nigdy nie można było liczyć Korea w grach strategicznych. Niewiele osób wiedziało, że przyszłym mistrzem świata nie będzie Wschód, jak wielu się spodziewało, ani ktoś podobny do podręcznika „Grubby” Shenkhuizena, legendy WC3, który również zadebiutował na WCG 2003.

Nie. Przyszłym mistrzem świata był niejaki Zdravko „Insomnia” Georgiev z SK Gaming — człowiek, który w ESWC 2003 zajął dopiero ósme miejsce. To prowadzi nas z powrotem do miejsca, w którym zaczął się ten artykuł: do bałkańskich początków Warcrafta 3.

* * *

Kiedy spoglądam wstecz na moje 13 lat pracy w e-sporcie, dostrzegam początek tego wszystkiego do tej chwili. Pamiętam, jak oglądałem wiadomości i czytałem gazety o tym, jak ten jeden gracz z mojego kraju podbił świat. W samym sercu e-sportu, w Seulu w Korei Południowej, Insomnia przeszła serię 14-3, w tym wyczerpującą drabinkę, w której pokonał nie tylko Grubby’ego – który stał się największym europejskim graczem WC3 wszechczasów – ale także ChinaHuman, przerażający chiński gracz, który miał podobną passę zwycięstw.

Nie było transmisji na żywo 18 lat temu. Nie mogłem oglądać meczów na żywo. Zajęło mi tygodnie szukania na forach gier i FTP, aby znaleźć materiał z gier, a kiedy w końcu to zrobiłem, było to cholernie magiczne.

Wtedy tego nie wiedziałem, ale ten lustrzany mecz Ludzi był kamieniem węgielnym gry z kilku powodów. Ukoronował pierwszego oficjalnego mistrza świata w tej grze, tak, ale to było o wiele więcej. Insomnia vs. ChinaHuman określało, w jaki sposób rasa ludzka była rozgrywana przez długi czas, aż do powstania Li „Sky” Xiaofenga. Kombinacja Thunderclap/Blizzard, której Insomnia używała do niszczenia wrogich rzucających, stała się charakterystyczną cechą stylu gry Ludźmi, podobnie jak szybka ekspansja i używanie Milicji do farmowania neutralnych obozów. Raz po raz obserwowałem, jak Insomnia wyłapywała ChinaHumana z pozycji, lepiej nawigując po polu bitwy i dzieląc go na strefy za pomocą Blizzarda i efektów kontroli tłumu.

Do dziś ten pierwszy w historii finał WCG pozostaje jednym z najbardziej napiętych finałów w Warcraft 3. Dla mnie, jako Bułgara, był to moment narodowej dumy i prawdziwa inspiracja do uprawiania e-sportu jako hobby, a później – kariery. Dla wszystkich innych był to decydujący moment w historii WC3. Spoglądam wstecz i widzę w nim ostatni zachodni bastion niezwykłej ludzkiej zabawy przed powstaniem chińskiego trio Sky, Wang „Infi” Xuwen i Huang „TH000” Xiang.

Prawda jest taka, że ​​Insomnia nigdy nie stała się legendą gry. Między Moon, Sky, Infi, Park „Lyn” Joon i Lu „Fly100%” Weiliang, Wschód zdominował Warcraft 3, z Grubbym jednym wyjątkiem. Jednak to, co nigdy się nie zmieniło, było ostoją Warcrafta 3 na scenie WCG, z 13 występami – co roku od momentu premiery, bez wyjątku.

Nie wiem, czy WC3 powróci w następnym World Cyber ​​Games, ale mam nadzieję, że tak. Ponieważ pod koniec dnia jest to jedyny RTS, który naprawdę celebrował parytet i globalną doskonałość, a wszystko zaczęło się od jednego gracza z jednej małej Bułgarii.

Za WC3 i jego absolutną nieśmiertelność.