Twórcy Job Simulator o tym, dlaczego jest to „porażka”, jeśli hit VR Owlchemy jest nadal na topie za 5 lat

Śledzenie dłoni to nie jedyna inna technologia VR, którą ekscytują się Eiche i Reimer. Śledzenie twarzy to kolejny duży krok, ze względu na poziom głębi emocjonalnej, który mają nadzieję, że pozwoli graczom wyrażać się w wirtualnych przestrzeniach, zwłaszcza w trybie współpracy. A Reimer był zachwycony, że Sony zobowiązało się do wprowadzenia szumu w głowę swojego zestawu słuchawkowego PSVR2, w dużej mierze ze względu na bardzo specyficzną interakcję w Job Simulator.

„W kuchni jest blender i jeśli włączysz blender, a potem włożysz w niego twarz aż do ostrzy, w zestawach słuchawkowych są haptyki, a zestawy słuchawkowe takie jak ten”, podnosi ręce do głowy i wibruje przez chwila. – I to mnie bardzo wkurza.

Eiche dodaje: „Sony było jedyną grupą na tyle szaloną, aby to zrobić, ponieważ za każdym razem, gdy pytaliśmy innego producenta zestawów słuchawkowych, mówili:„ Żartujesz sobie? Mamy wystarczająco dużo problemów, żeby dostać to na głowę. Prawidłowy? Nie zamierzamy trząść im twarzy”.

Niewłaściwa MetaVRse

Jedną z koncepcji technologicznych, na której są nieco mniej zaawansowani, jest metaverse. Reimerowi podoba się to słowo, ale mówi, że zostało zrujnowane.

„Wiele osób myśli o Metaverse jako o przestrzeni, w której umieszczamy 10 000 ludzi w tym samym miejscu i razem robią różne rzeczy” — mówi. „I nie sądzę, żeby to zadziałało”.

Eiche wtrąca się: „Raz w roku, kiedy jedziemy do GDC, myślę sobie:„ Wow, tak wygląda 10 000 osób. A potem myślimy, że muszę stąd spierdalać”.

Reimer zauważa, że ​​nawet w przestrzeni takiej jak duża konferencja nie spotyka się wszystkich 10 000 osób. Znajdujesz małe grupy przyjaciół i spędzasz z nimi czas. Jest to bliższe temu, co według niego „metawersum” może odnieść sukces.

„Myślę, że zawsze rozwiązują niewłaściwy problem” — kontynuuje Eiche. „Rozwiązujesz problem techniczny. I to jest problem z treścią. I przeczytałem tweeta, który po prostu kocham: „Łatwiej jest stworzyć długopis i papier niż napisać Ulissesa”. I w kółko, każdy metaverse tworzy długopis i papier… Więc za każdym razem, gdy ktoś o tym mówi, mówi: „Będziemy mieć tak wielu użytkowników, którzy wygenerują tę zawartość”. To tak, jakbyś znów robił pióro i papier i miał nadzieję, że pojawi się jakiś genialny pisarz i stworzy tam świat, o którym marzyłeś. Mam na myśli, że Roblox istniał przez ile, 15 lat, zanim stał się popularny? Każdy, kto myśli o wejściu do Metaverse, powinien to zobaczyć i odejść, cholera, mamy problem z treścią, a nie z technologią.

Eiche wierzy, że VR jest prawdopodobnym elementem idei Metaverse, a właściwie jest już jej częścią, ponieważ jest już częścią społeczeństwa online. Ale nie chce, aby VR było „wrzucane do pudełka”.

„VR może zrobić o wiele więcej niż tylko to, w co próbujesz to wcisnąć, ponieważ czytasz dużo Neila Stephensona i myślisz, że to super fajne. I to jest super fajne… Ale te światy były też dystopiami, prawda? Gotowy Gracz Jeden, mieszkali w stosach przyczep i wszyscy udali się do Oazy, aby ukryć się przed rzeczywistością. A potem widzisz, jak ludzie wchodzą na scenę, idą, budujemy oazę. I to jest tak, czy budujesz obie strony? Bo tego nie lubię”.

Gdy Reimer odchodzi, jest zadowolony z tego, co zbudował i przestrzeni, którą pomógł wykroić dla Owlchemy na rynku VR, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że zaczynali w czasie, gdy wielu kwestionowało, czy VR ma umrzeć na dobre. Teraz nie ma wątpliwości, że VR zostanie tutaj, a Eiche musi pomyśleć o miejscu Owlchemy w określaniu swojej przyszłości. Chce, aby branża VR zbliżyła się do wizji Owlchemy, w której przestrzenie VR są instynktownymi, pomysłowymi placami zabaw, które nie są zależne od aktualnych pomysłów na to, czym powinna być gra wideo.

Eiche wyjaśnia, że ​​kiedy gry są zależne od kontrolerów, mają tendencję do grawitacji w kierunku określonych rodzajów czasowników w ich rozgrywce: strzelać, rzucać, rzeczy, które można łatwo przypisać do przycisków. Ale dzięki VR możesz to wszystko ominąć i prawdopodobnie usunąć większość ograniczeń z tego, co dana osoba może robić w przestrzeni wirtualnej. Dlaczego więc przemysł VR miałby nadal tworzyć gry wideo, takie jak przemysł konsolowy? Po co wydawać pieniądze na inwestycję, próbując przetłumaczyć kolejną strzelankę AAA na VR, skoro jest tak wiele innych możliwości?

„Myślę, że byłoby porażką VR, gdyby Job Simulator był nieruchomy [one of the top VR games] za pięć lat” — mówi Eiche. „To jak Wii Sports, prawda? Musisz to ominąć. Potrzebujemy przemysłu, aby się rozwijać. Pod względem finansowym byłoby nam bardzo miło, gdybyśmy byli w pierwszej dziesiątce na zawsze. Ale czy to jest zdrowe dla branży?”

Reimer dodaje: „Każde pojedyncze studio, w tym Owlchemy, odnosi sukcesy tylko wtedy, gdy inne studia również tworzą niesamowite rzeczy”.

Rebekah Valentine jest reporterem w IGN.