Recenzja Football Managera 2023 – punkt zwrotny dla spowalniającego weterana zarządzania sportem

Wiadomość rozesłała fale po całym świecie piłki nożnej. Southend United, należące do Vanarama National League, właśnie mianowało swojego nowego szefa najbardziej utytułowanego menedżera wszech czasów. Tak, ten sam Phil Iwaniuk, który poprowadził Parmę do dwóch tytułów Serie A i zwycięstwa w Lidze Mistrzów w połowie lat 90-tych. Merkurialny figurant, który w 01-02 doprowadził Newcastle do chwały Premiership, a następnie zabrał brudne miliardy Abramovica i zamienił je w dziesięcioletnie sztućce Chelsea. Zagadka, która nigdy nie przeżyła więcej niż kilka sezonów w ciągu trzech dekad bez wielkiego trofeum, kierująca krewetkami. Musieli nie wierzyć swojemu cholernemu szczęściu.

Oczywiście wszyscy mieliśmy do tej pory nieprawdopodobnie wybitne kariery jako menedżerowie piłki nożnej. To nie tylko dziewiętnasta odsłona Football Managera od czasu rozstania SI z Eidos, ale także 30 lat od debiutu oryginalnego Championship Managera w 1992 roku. Po raz pierwszy smak kontynentalnego zwycięstwa był dość magiczny, dawno temu. Ale nawet z odświeżoną prezentacją CL i TYM utworem (Mistrzowie!) znajdując drogę do tego najnowszego wydania, nie możesz oprzeć się wrażeniu, że wracasz do bardzo dobrze wydeptanego terenu, kiedy obalisz PSG w finale. Mówią, że piłka nożna to gra frazesów, a do czasu pojawienia się FM23 jeden taki frazes wydaje się szczególnie istotny: zażyłość rodzi pogardę.

Jest to oczywiście główny konflikt dla każdego studia pracującego z coroczną kadencją wydawniczą i nikt nie ma na to całkowicie satysfakcjonującej odpowiedzi. W szczególności nie jest winą Sports Interactive, że kultura branży skłania się ku większej akceptacji coraz większej liczby wydań. Ale przychodzi moment, kiedy masz poczucie, że kultura zaszła za daleko. A kiedy zaczynasz recenzję od stwierdzenia, że ​​w tej nowej grze jest kilka elementów prezentacji Ligi Mistrzów, wiesz, że to osiągnąłeś.

Nie jest całkowicie pozbawiony świeżej treści gdzie indziej. Tyle, że te nowe funkcje po prostu nie są, z ręki do serca, bardzo ekscytujące. Nowy zestaw menu planowania drużyny. Zmodernizowany system zaufania fanów, który nie ma dużego wpływu na sposób, w jaki prowadzisz działalność. Przerobieni menedżerowie AI, którzy, jak mówią własne materiały marketingowe gry, reagują na twoją taktykę lepszym podejmowaniem decyzji. Nie zaprzeczam temu – po prostu musisz zagłębić się w mapy popularności i wykresy, aby zorientować się, jak i gdzie to się dzieje, nie czuję się specjalnie zachęcony, aby rozpocząć kolejną 300-godzinną karierę z tyłu z tego. Nie przez chwilę sugeruję, że niezwykle utalentowany i oddany zespół SI po prostu nie włożył w to pracy – raczej to, czego nie ma, po prostu nie zmienia wystarczająco sposobu, w jaki gram w tę grę.

Oczywiście powodem, dla którego takie tytuły są tak często pomijane, jest to, że wrażenia są nadal zasadniczo dobre. Kogo żartuję – to wciąż Football Manager, co oznacza, że ​​nadal jest w stanie oczarować Cię w kategoriach absolutnych, wywołując obsesję na punkcie liczb powyżej 15, która graniczy z seksualnością. Wciąż opiera się na bazie danych graczy i pracowników, która jest tak niezgłębiona, że ​​prawdziwi zwiadowcy i analitycy danych używają jej jako narzędzia rekrutacyjnego.

Wciąż pozwala na naprawdę praktyczne podejście do budowania formacji i systemu, który ją wspiera, z większą liczbą ról graczy, niż ktokolwiek naprawdę rozumie, jeśli mamy być szczerzy. Gdybyś posadził mnie na boisku i kazał operować jako Drugi Volante, rozpłakałbym się w dłonie i uciekłbym. A jednak rutynowo pytam o to samo graczy piątego poziomu.

Co najważniejsze, wciąż pobudza Twoją wyobraźnię. Wymyślasz tak wielkie plany dla dowolnego zespołu, którym kierujesz, i po prostu musisz zobaczyć, jak się urzeczywistniają. Jest to kompulsywne na poziomie Destiny 2, którego pragnie. Kiedy jesteś w ferworze zapisu FM, każda sekunda dnia, w której nie klikasz przycisku Kontynuuj lub nie patrzysz na silnik meczowy, czujesz się jak zmarnowany czas.

Football Manager na pewno nie jest więc zepsuty. Ale to nie jest kampania za pobraniem, z którą spędzasz siedem godzin każdego roku. Każde wydanie prosi o dużo czasu, a przez tę ogromną ilość godzin każdy drobny niepokój zostaje wzmocniony. Pod tym względem granie w FM jest jak małżeństwo.

Tak więc fakt, że gegenpressing jest nadal tak skuteczny i wydaje się mieć tak niewielki wpływ na wytrzymałość, nawet po tym, jak gracze zwrócili na to uwagę i wyrazili chęć naprawienia tego kilka gier temu, wydaje się być czymś większym, niż mogłoby być inaczej. . Ekran zarządzania ustalonymi fragmentami jest nadal wybredny, delikatny, skłonny do przetasowania graczy przy najmniejszej prowokacji i tak było od kilku wydań. Jeśli też jesteś długoletnim graczem FM, będziesz miał swoje własne bardzo konkretne skargi tego rodzaju.

A skoro o to pytasz, oczywiście Southend osiągał kolejne awanse. Co jeszcze od menedżera, który pomógł Fiorentinie podnieść trofeum Ligi Mistrzów i przyniósł York City do Premier League? Wspinaliśmy się w górę lig, zachowując imponującą znajomość dość złożonego systemu taktycznego zbudowanego wokół 5-2-3 i nigdy nie musieliśmy zmieniać tej formacji przez dwa i pół sezonu.

Gdybym był analitykiem danych, byłbym w stanie powiedzieć dokładnie, dlaczego było to tak skuteczne i dlaczego pomimo nowo odkrytego reaktywnego procesu decyzyjnego AI nie była w stanie temu przeciwdziałać. Ale nie jestem. Heatmapy budzą we mnie strach. Mogę tylko ominąć schematy podań i prób strzałów, ale tak naprawdę wszystko, co z nich wyciągam, to to, czy zaznaczyć przycisk „Piłka pracy w polu”. Częścią długowieczności FM była jego zdolność do ciągłego rozwoju wraz z piłką nożną i odtwarzania kultury sportu, a obecnie kultura ta jest zakorzeniona w analizie danych. Więc to tylko trafne, że SI uczyniło z tego punkt nacisku dla kilku ostatnich tytułów, tak jak odzwierciedlało to pozwolenia na pracę po Brexicie, VAR i rządzący przez lata Bosman.

Ale ogólny efekt, sama gęstość danych na ekranie w danym momencie, jest dość zniechęcająca. Mój ekran skrzynki odbiorczej pokazuje mi nie tylko kanał z ponad 20 wiadomościami i interakcjami z personelem, ale cztery tabele ligowe, listę ostatnich transferów, ostatnie wyniki i nadchodzące wydarzenia. Pomiędzy najciekawszymi momentami na silnik meczowy nakładana jest absolutnie przerażająca ilość informacji. Wszystkie moje początkowe oceny graczy i poziomy kondycji XI na dole. Osiem różnych statystyk meczowych pod wynikiem w lewym górnym rogu. Na środku ekranu kanał sugestii asystenta menedżera i aktualizacje wyników z innych miejsc w lidze. Po prawej stronie znajduje się „tablet”, który w rzeczywistości jest modułowym systemem sześciu menu, które można dostosowywać. Z moich uszu, oczu i nosa: krew.

Prezentacja FM od dekady cieszy się takim trendem. Związani rocznym harmonogramem wydań, istnieje poczucie, że ta stale powiększająca się gama odczytów absolutnie wszędzie stara się dodać wartość, starając się ułatwić życie i przekazać postępy w serii. Jego intencja jest absolutnie szlachetna. Ale przyprawia mnie to o ból głowy. Spędziłem kilka miesięcy z Champ Man 01/02 podczas blokady i ani razu – ani razu – nie tęskniłem za tym, że wszystkie te informacje nie były umieszczone na każdym ekranie.

To dobry moment, 30 lat po debiucie Champ Mana, by zatrzymać się i naprawdę podsumować obecną formę FM. Niezwykle wciągająca gra menedżerska z głębią i szczegółami, które mogą wylać się na ciebie z ekranu, stworzona przez studio, którego talent i zrozumienie zawiłości tego sportu są absolutnie bezkonkurencyjne. Propozycja 40 funtów, na którą możesz łatwo stracić sto przyjemnych godzin. Wszystko prawda.

Ale co zrobilibyśmy z obecnym silnikiem meczowym w listopadzie 2008 roku, kiedy zadebiutował w swojej najwcześniejszej formie? Trudno sobie wyobrazić, że zgodzimy się, że postęp wyglądał na 14 gier.

Chciałbym zobaczyć, czym mogłaby być ta gra, gdyby jej twórcy musieli ją ponownie wymyślić i ponownie wydać. Mógłbym przetrwać bez nowej gry przez rok lub dwa i prawdopodobnie zapłaciłbym co najmniej połowę zwykłej ceny tylko za zaktualizowaną bazę danych, jeśli oznaczałoby to, że finansowałem coś, co wydawało się znaczącym krokiem naprzód. To tak, jak powiedziałem prospektowi z Southend Maxowi Haygarthowi w moim biurze podczas sezonu otwarcia: odpoczywam teraz, abyś mógł później w pełni wykorzystać swój potencjał.

Aby zobaczyć tę zawartość, włącz pliki cookie do kierowania.
Zarządzaj ustawieniami plików cookie