Recenzja GTA Trilogy Definitive Edition: wrażenia z rozgrywki i porady dotyczące prędkości | Raport trybuna

Powrót do klasyków wszech czasów, takich jak Grand Theft Auto III, GTA: Vice City i GTA: San Andreas, na nowoczesnym sprzęcie z podobnie nowoczesną, ulepszoną grafiką i sterowaniem, wydaje się marzeniem dla graczy na całym świecie.

Właśnie to Rockstar i deweloper Grove Street Games próbowali zrobić w Grand Theft Auto: The Trilogy – The Definitive Edition, przenosząc trio klasyków PlayStation 2 na konsole nowoczesne i nowej generacji.

Obiecując ulepszone funkcje prezentacji, takie jak oświetlenie i nasycone nowoczesnymi projektami, takimi jak minimapy i ulepszone sterowanie strzelaniem, trylogia GTA miała być czymś wyjątkowym.

Czasami naprawdę tak jest, ponieważ gry wytrzymują próbę czasu i wyglądają spektakularnie w ruchu. Ale niektóre poważne problemy, które przynajmniej częściowo przyczyniły się do tego, że gra została już tymczasowo wycofana z komputera, rzucają szeroki cień na ofertę, która wydawała się trudna do zepsucia.

Grand Theft Auto III

GTA III na zawsze zmieniło branżę gier na wiele sposobów, więc oglądanie jej odrodzonej z kilkoma ulepszeniami przez te wszystkie lata później jest absolutną przyjemnością.

W tym miejscu naprawdę błyszczy nowy system oświetleniowy opracowany na potrzeby trylogii. Dla tych, którzy mają doświadczenie ze starszymi wersjami GTA III, ich szczęki uderzają o podłogę. Lepsze oświetlenie oznacza bardziej dynamiczne cienie, niezależnie od tego, czy są to cienie rzucane przez lampę uliczną, reflektory czy coś innego.

Oczywiste jest również, że na całej planszy pojawił się guzek tekstury. A dźwięk, w tym muzyka, jest teraz dostarczany z nowoczesnym sposobem, aby zapewnić bardziej wciągające wrażenia.

W przeciwnym razie, i dotyczy to całej trylogii, oprawa wizualna jest poważnym wyzwaniem. Wspaniale jest zobaczyć niektóre z odnowionych wnętrz w niedostępnych budynkach, które nadają światu atmosferę życia. Ale w przeciwieństwie do tego, niektórym absolutnie spartaczonym modelom postaci w jakiś sposób udaje się wyglądać gorzej niż oryginały.

Ogólnie rzecz biorąc, GTA III i dwie pozostałe gry wyglądają oszałamiająco w swoim kreskówkowym stylu graficznym dzięki nowoczesnej technologii. W większości świetnie prezentują się też w ruchu. Ale jest tak wiele zauważalnych problemów, że ułatwia to zrzut ekranu i daje wrażenie nieoszlifowanego.

Jednym z obszarów bez tego rodzaju dawania i brania jest podrasowana rozgrywka. GTA III, a także w przypadku dwóch innych ofert tutaj, otrzymuje nowy system punktów kontrolnych, który usuwa frustrację i zmarnowany czas. Włączenie minimapy, która pozwala graczom ustawiać punkty orientacyjne, na pewno też nie zaszkodzi.

Gunplay zyskuje również nowoczesny impuls dzięki możliwości swobodnego celowania lub korzystania z funkcji blokady. W żadnym wypadku nie czuje się tak dobrze jak GTA V, a wrogowie po prostu stoją w osłupieniu, nie reagując na wpompowanie ołowiu w ich ciała przed upadkiem, ale wciąż jest trochę lepszy niż oryginał.

Podobnie jest z prowadzeniem pojazdów, z gazem i hamulcami pomocnie umieszczonymi na spustach na ramionach zamiast na przyciskach twarzy. Nie oznacza to, że strzelanie i prowadzenie pojazdu nie jest wciąż niezgrabne według współczesnych standardów, ale z pewnością jest to najlepsze, jakie ta gra kiedykolwiek czuła z perspektywy rozgrywki.

GTA III to wciąż świetna zabawa. Sama historia wciąż blednie w porównaniu z kolejnymi dwoma, a misje zbyt często polegają na frustrującym zegarze, ale to, że nadal może być przyjemna, świadczy o tym, jak wspaniale było pierwotnie te wszystkie lata temu.

Grand Theft Auto Vice City

Dzika podróż Tommy’ego Vercettiego w latach 80. ma wiele ulepszeń i ma podobne niepowodzenia.

Zabawna wada? Słońce świeci także czasami jasno w sposób, który po prostu nie pasuje do nowej pracy oświetlenia. Choć nowy system oświetleniowy jest świetny, Vice City ma te same wizualne wpadki, co dwa pozostałe w pakiecie. Mianowicie, sprawy wydają się dziwnie zmierzać w innym kierunku. Wiele obszarów jest po prostu także ciemno – na przykład schylanie się do zaułka jest tak, jakby ktoś pstryknął włącznikiem światła.

Tym, co psuje wrażenia z punktu widzenia prezentacji, przynajmniej dla tych, którzy grali ją w przeszłości, jest brak całej licencjonowanej muzyki. Istnieje kilka krytycznych brakujących elementów, które szkodzą tożsamości gry.

Mimo to klimat oryginalnego zestawu gier pozostaje, a podróż Vercettiego wciąż jest świetna do grania. Niezwykłe jest to, jak różnorodność misji i opcje przedstawione graczowi zbudowały się tak mocno na bazie swojego poprzednika.

Vice City rozszerzyło arsenał i, cóż, prawie wszystko z GTA III, więc teraz jest dobry moment, aby wspomnieć o ulepszonym kole broni. Zamiast spamować przycisk wymiany broni, jak w oryginalnej wersji, gracze mogą teraz otwierać koło broni (podczas gdy czas zwalnia) i szybko przełączać się na to, czego chcą.

Nowością jest także możliwość ponownego uruchomienia misji. Kiedyś, jeśli gracze zawiedli, musieli kopytować go z powrotem do znacznika misji ze szpitala.

Chociaż Vice City wciąż ma pułapki wizualnie i pod względem błędów, nadal jest to najlepszy sposób na poznanie gry po raz pierwszy, a powracający gracze znajdą o wiele więcej dobra niż zła.

Grand Theft Auto: San Andreas

San Andreas to gra z trylogii, która potrzebowała najmniej pomocy.

Mimo to skakanie po Los Santos jako CJ jest momentem wartym zachwytu dla graczy, którzy zrobili to już wcześniej. Oświetlenie jest w większości doskonałe, a pierwsza poważna podróż do bardziej przyrodniczych miejsc w serialu wyraźnie pokazała, że ​​niektóre drzewa i krzewy zostały zamienione na znacznie lepiej wyglądające oferty.

Jedną z rzeczy, które gracze zauważą od razu, jest to, że wizualnie San Andreas wydaje się stracić część swojej mgły, która szkodzi zanurzeniu. Wejście na szczyt wieżowca pozwala graczom zobaczyć całe miasto, które według współczesnych standardów wydaje się komicznie małe, bez zasłony mgły lub mgły, która dawałaby poczucie zakresu.

Brzmi to naprawdę głupio, ale to tylko odruchowa reakcja. Z tego samego powodu jasne jest, że gra ma doskonałą odległość remisu. I tam, gdzie te gry miały gigantyczne problemy z wyskakującymi okienkami na znacznie starszym sprzęcie, tym razem nie ma ich tak wiele (trudno to uzasadnić każdy dla uaktualnienia PlayStation 2, ale wciąż jest to ulepszenie).

Pogoda jako całość nie jest jednak łaskawa dla gry. W San Andreas występują deszcze, które są szczególnie problematyczne, ponieważ białe prześcieradła uderzają w ekran i w dużej mierze psują widoczność.

Podobnie jak pozostałe dwa, arsenał CJ jest lepszy w użyciu niż kiedykolwiek wcześniej, a zabawne minigry, takie jak taniec, kontrola wagi i inne, nadal oferują wskazówki na temat tego, co Rockstar zamieściłby w przyszłych wydaniach, takich jak Red Dead.

Wskazówki dotyczące szybkiego biegania i nie tylko

Ta trylogia gier ma długoletnią społeczność speedrunningową, która stanie się ciekawsza dopiero w 2021 roku, ponieważ te przeróbki mogą mieć wpływ na to, jakie trasy i strategie faktycznie działają – lub zapewnić nowe, aby odświeżyć scenę.

Na przykład GTA III ma wiele zgłoszeń do wyścigów w ciągu ostatniego roku, a rekordy świata sprawdzają się około godziny. Czołowa runda GTA San Andreas miała miejsce zaledwie dwa miesiące temu, zbliżając się do mniej niż trzech godzin i 40 minut.

Powinno to być oczywiste, ale uzyskanie najlepszego czasu w którymkolwiek z tych biegów prędkości zależy od powtarzających się prób i błędów w zakresie routingu, zapamiętywania i ogromnych umiejętności technicznych. Podczas gdy gra wykorzystuje automatyczne celowanie, nawigacja po nim prawidłowo, tak szybko i perfekcyjnie wykonując wiele różnych ruchów w pojazdach latających, zapewnia ekscytujące biegi – zarówno dla biegacza, jak i obserwatora.

Ogólnie rzecz biorąc, podstawy są dość proste dla wszystkich trzech. Pomiń przerywniki (a później naucz się usterek, aby pominąć te, których nie można pominąć), dialoguj i przestawiaj je od celu do celu. Niektóre rzeczy sprowadzają się po prostu do RNG (ruchu, samochodów, które się odradzają), ale generalnie dążenie do kradzieży czegoś szybkiego, takiego jak motocykl, lub zrozumienie, kiedy i jak złapać lot powietrzny, drastycznie skróci czas.

Poza tym, zabawną notatką — zwłaszcza na początku rozbiegów we wszystkich trzech grach — znacznie szybciej jest po prostu… przejeżdżać nad wrogami zamiast z nimi sparować. To angażuje drobiazgowe automatyczne celowanie w grze i przynosi marnujące czas rzeczy, takie jak przeładowania.

Ale znowu, wiele z tego, co sprawia, że ​​biegi w tych grach są tak wyjątkowe, to powtarzanie, które polega na ćwiczeniu każdej misji indywidualnie, a następnie łączeniu ich wszystkich w jedną jednogodzinną (lub trzy) epopeję.

W tym momencie należy skupić się na tym, gdzie trylogia się nie sprawdza. Graficznie gra ma różnego rodzaju problemy z teksturami i dziwnymi czkawkami, które nie powinny były zostać wydane. Popularne obrazy, które wciąż krążą, to literówki na witrynach sklepowych i niewłaściwy numer na koszulce.

Chociaż styl artystyczny nie będzie dla wszystkich, niektóre postacie wyglądające gorzej są dziwne.

GTA III jest szczególnie godne uwagi z powodu błędów na świecie, w których to, co jest przedstawione wizualnie, po prostu nie pasuje. Dobrym przykładem jest możliwość przejścia przez barykadę, ale zablokowanie przez niewidzialną ścianę na jej końcu.

Zaskakujące jest również to, że gra zacina się i/lub ma skazy wydajności na konsoli PlayStation 5. To samo dotyczy wydania na PC, ponieważ mówimy o poprzednich grach na PlayStation 2, które zostały pierwotnie wydane na początku 2000 roku.

Wniosek

Trylogia GTA luźno współpracuje ze słowem „ostateczny”. Liczba problemów z grafiką i wydajnością na wielu platformach szkodzi temu, co w przeciwnym razie powinno być slam dunkem w wydaniu, które oferuje trzy klasyki.

Mimo to te klasyki kwalifikują się do przydomku, co oznacza, że ​​mimo problemów nadal są szalenie przyjemne. Czkawka i tak dalej, jest to zdecydowanie najlepszy punkt wyjścia dla nowicjuszy. To powiedziawszy, gracze oczekujący oszałamiającej oferty podobnej do GTA 4 lub 5 wyjdą rozczarowani. W 2021 roku są to bardziej surowe plany, które poprzedzały współczesną klasykę ostatnich lat.

Na papierze jest to nadal jedna z najlepszych wartości w grach, biorąc pod uwagę zawarte tytuły. W większości wygląda świetnie, wymaga kilku poważnych ulepszeń przeciwstarzeniowych, aby poprawić wrażenia i jest świetnym sposobem na granie w jedne z najlepszych gier wszechczasów. Trzeba mieć nadzieję, że z czasem niektóre z tych nieszczęsnych czarnych oczu na starcie zostaną wyczyszczone łatami.