Dlaczego gry wideo są świetne do nauki umiejętności życiowych

W typowym azjatyckim gospodarstwie domowym od najmłodszych lat mówiono nam, że „granie w gry wideo to strata czasu”.

Jednak jako dorosły dorosły muszę zdecydowanie nie zgodzić się z tym poglądem.

Dorastając w azjatyckim domu, zawsze mówiono mi, że moje wyniki w nauce są wszystkim.

Ale muszę powiedzieć, że lekcje, których nauczyłem się z gier wideo, przyniosły mi takie same korzyści jako dorosłemu.

Gry wideo nauczyły mnie wielu życiowych lekcji i pomogły rozwinąć moje krytyczne myślenie, a także wyostrzyły moje reakcje.

Jasne, dorastając byłem zaangażowany w sport, zajęcia fizyczne i niektóre zajęcia pozalekcyjne (CCA), ale nadal czuję, że moje reakcje i reakcje były przede wszystkim trenowane z gier wideo.

Powiedziawszy to, uważam również, że to od jednostki zależy, czy nauczy się z medium, z którym zdecyduje się współpracować.

Niektórzy mogą nie nauczyć się tyle z gier wideo, co ja. Niektórym może się wydawać, że wyjście na zewnątrz i wąchanie róż jest o wiele lepszym doświadczeniem życiowym niż granie w gry wideo, a ja z całego serca się z nimi zgodzę, ponieważ każdy człowiek uczy się inaczej.

Gry wideo to tylko jeden ze sposobów uczenia się niektórych umiejętności życiowych, ale nie mam wątpliwości, że są one wspaniałymi narzędziami edukacyjnymi dla młodych ludzi.

Oto kilka przykładów tego, jak pomogli mi w życiu.

Krytyczne myślenie

Dorastając, spędziłem wiele godzin nad grami strategicznymi, takimi jak Dowodź i podbijaj oraz Era imperium.

Gry strategiczne pomogły mi w podejmowaniu decyzji, jak podejść do danej sytuacji i jak sobie z nią poradzić.

Czasami te gry strategiczne stawiają cię w bardzo niekorzystnej sytuacji i będziesz musiał znaleźć wyjście z niej.

Niektóre misje w tych grach zaczynają się od pojedynczej jednostki (w przeciwieństwie do w pełni funkcjonującego miasta lub bazy) i musisz znaleźć sposób na odniesienie sukcesu.

To prawda, wszystkie są grami wojennymi, ale jeśli szukasz podobnych gier, które nie obracają się wokół wysyłania bomb nuklearnych do baz, inną świetną alternatywą może być SimCity.

Kontynuacja historii

Strategia mająca na celu sprawienie, by miasto w grze prosperowało, uczy wielu rzeczy, takich jak zarządzanie zasobami.

Celem gry jest zasadniczo stworzenie tętniącego życiem miasta, przy jednoczesnym staraniu się, aby nie rozpadło się w obliczu losowych niedogodności, które gra rzuca na ciebie jak klęska żywiołowa.

Rzeczy, których nauczyłem się dzięki tym grom, pomogły mi w prawdziwym życiu zarządzać moimi funduszami i alokować je.

Pomogło mi to również znaleźć sposoby na recykling i ponowne wykorzystanie rzeczy, które już mam.

Ale być może najgłębszą lekcją, jakiej się nauczyłem, jest zarządzanie zespołem i bycie kierownikiem, czyli umiejętność, której prawie nie można się nauczyć jako student, chyba że jest się liderem w grupie CCA.

Zarządzanie zespołem jest szczególnie trudne, jeśli nie masz doświadczenia, zwłaszcza gdy musisz zaspokoić różne grupy ludzi i ich potrzeby.

Wyostrzanie zmysłów

Dorastając, zatopiłem w nim dużo czasu Street Fighter II oraz strzelanki z perspektywy pierwszej osoby (FPS), takie jak Kontratak.

Są to gry wymagające drgań (reakcja mięśni drgających, a nie Twitch, witryna do przesyłania strumieniowego), które wymagają od gracza myślenia i reagowania w locie, aby wygrywać gry.

Oprócz konieczności badania przeciwnika i przewidywania, jakie mogą być jego następne ruchy w tych grach, musisz także szybko reagować i wymyślać rozwiązania oraz być wystarczająco elastycznym, aby poradzić sobie z tym, co rzucają na ciebie przeciwnicy.

Gry takie jak te pomogły mi myśleć w locie, a także usprawniły podejmowanie decyzji w ułamku sekundy.

Czy to w sporcie, czy w prostych rzeczach, takich jak jazda po drodze, te gry nauczyły mnie, aby zawsze być czujnym, aby uniknąć wypadków i zachować bezpieczeństwo.

Jako bonus, uważam, że pomogły mi również w koordynacji ciała. W końcu konsekwentne wykonywanie Shoryuken nie jest łatwym zadaniem, nawet dla osoby dorosłej.

Nawet w dzisiejszych czasach nie zawaham się wskoczyć do gry walki lub gry FPS, aby zachować zmysły i zachować świeżość.

Wytrwałość i cierpliwość

Jedną z rzeczy, na które pozwalają gry, jest porażka bez żadnych konsekwencji. W końcu to tylko gra wideo.

To nauczyło mnie, jak być cierpliwym i wytrwać we wszystkim, co życie postanowi mi rzucić.

Jednym z najlepszych gatunków do nauki tego są platformówki — takie jak gry Mega człowiek, Mario oraz Dźwiękowy. Te gry są trudne, gdy jesteś dzieckiem.

Lub zawsze możesz zagrać w grę podobną do Souls, taką jak Elden Ring.

Będziesz potrzebował woli, aby nauczyć się schematów wroga, koordynować ataki i rozwiązywać zagadki.

Pozwalając graczowi wymyślić sposoby na pokonanie gry, uczy również, że porażka jest w porządku. Nawet jeśli to zrobisz, możesz wstać i spróbować ponownie.

Wierzę, że właśnie to przyczyniło się do mojej postawy „nigdy się nie poddawaj”, którą wniosłem w dorosłość.

Jeśli sprawy nie układają się po mojej myśli lub ponoszę porażkę w swoich staraniach, uczę się na własnych błędach i idę dalej.

Powiedziałbym, że jest to najgłębsza lekcja, jakiej nauczyłem się grając w gry wideo.

Czasami te gry uczą cię również wartości cierpliwości.

Jeśli chodzi o radzenie sobie z przeszkodami (takimi jak budząca postrach roślina Piranha w Super Mario), wszystko, co musisz zrobić, to poczekać i zrobić postęp, gdy nadejdzie odpowiedni czas.

Brutalne przedzieranie się przez te przeszkody tylko utrudni graczowi zadanie, a czasami życie robi to również z tobą.

Nie wszystko można rozwiązać siłą i pilnością. Czasami właściwy czas jest wszystkim.

Pracować w zespole

Być może jest to lekcja, której nauczyłem się grając w gry zespołowe, takie jak Kontratak. Czasami, bez względu na to, jak utalentowany jesteś jako gracz, jesteś niczym bez swojego zespołu.

Koordynacja z drużyną ma kluczowe znaczenie dla wygrywania gier zespołowych, a zbyt często widziałem, jak gracze solo biorą sprawy w swoje ręce i postanawiają zostać samozwańczymi bohaterami, tylko po to, by natychmiast przegrać, jeśli grają przeciwko bardziej skoordynowany zespół.

Dotyczy to również prawdziwego życia. Pracując w firmie lub grupie, bez względu na to, jakie masz umiejętności, jesteś silniejszy jako zespół.

Próba solo-carry w karierze zawodowej będzie dla ciebie tylko dużym stresem i obciążeniem, a czasami nie przyniesie ci również żadnych przysług, zwłaszcza gdy jesteś w grupie, która wymaga gracza zespołowego.

Gry zespołowe uczą również, jak poznać swoją rolę w zespole.

Jeśli nie jesteś kimś, kto potrafi fragować i zabijać wrogów, nadal możesz wspierać członków drużyny, którzy to robią.

Niestety, takie gry uwypuklają również najbardziej negatywne cechy gracza, jeśli nie traktują go jako narzędzia do nauki.

Zbyt często widzieliśmy graczy, którzy myślą, że są lepsi od swojej drużyny, a niektórzy po prostu odmawiają uznania, że ​​muszą grać z kolegami z drużyny, a jednocześnie są dla nich toksyczni.

Podobnie jak w prawdziwym życiu, będziesz musiał znać swój poziom umiejętności i współpracować ze swoim zespołem, aby odnieść sukces.

Bycie toksycznym dla kolegów nie zaprowadzi cię daleko i jestem wdzięczny, że nauczyłem się tego na wczesnym etapie mojego życia, dzięki grom.

Radzenie sobie z trollami i negatywnymi komentarzami

Wreszcie, grając w gry online, zawsze znajdą się ludzie, którzy będą mówić bzdury i mówić ci uwłaczające rzeczy, jeśli poczują się wściekli (czasami nawet na ciebie).

To prawda, cieszę się, że to nie istniało podczas moich wczesnych lat grania, ale zdecydowanie musiałem sobie z tym poradzić, odkąd gry online stały się czymś.

Czasami przypadkowi ludzie, których spotykasz w grach, mogą być ogólnie toksyczni. Nic, co powiesz lub zrobisz, nie zmieni ich zdania ani intencji.

Niektórzy robią to, ponieważ są po prostu zdenerwowani, inni robią to, ponieważ chcą po prostu patrzeć, jak świat płonie.

Będąc bardziej rozpowszechnionym w grach (ponieważ mają one bezpieczeństwo ukrywania się za anonimową nazwą użytkownika i platformą), najprawdopodobniej spotkasz tego typu ludzi w prawdziwym życiu, zwłaszcza jeśli znajdziesz pracę (lub jakąkolwiek grupę, naprawdę) z ludźmi, którzy są ci zazdrośni.

Radzenie sobie z trollami w grach nauczyło mnie, że na koniec dnia są to tylko słowa pochodzące od przypadkowych osób, które mnie nie znają.

Może mógłbyś powiedzieć, że pomogło mi to trochę bardziej strzec serca i ignorować hałas.

Jedynymi ludźmi, którzy powinni się dla mnie liczyć, są ludzie, którzy są konstruktywni, a także społeczności, które są korzystne dla mojego samopoczucia psychicznego.

Jeśli jednak spotykasz się z nieustannym trollingiem i nękaniem ze strony osób poznanych w Internecie, nie wahaj się zadzwonić do władz, jeśli czujesz, że jesteś w niebezpieczeństwie.

Ta ostatnia lekcja życia zdecydowanie nie jest dla osób o słabym sercu i czasami jest najtrudniejsza do zniesienia.

Dominic kocha technologię i gry. Kiedy nie jest zajęty budowaniem ciała w grach lub chłodzeniem wodą wszystkiego, co widzi, uprawia pro wrestling.

Więcej aktualności z gier znajdziesz na stronie https://yhoo.it/YahooGamingSEA. Śledź nas również dalej Świergotjak i nasze Kanał o grach na YouTubei sprawdź Yahoo Esports w Azji Południowo-Wschodniej Strona na Facebooku!